Laman

Rabu, 23 November 2016

PILI'



Ini laki-laki di kampung depe hidop tiap malam di captikus, pulang rumah miring-miring kurang sama deng layuk ja ba jalang sapa ba tegor depe ujung mo abis di bakugulung di tana. Skarang dia so 35 tahun kong blum da kaweng-kaweng, moba dekat pa cewe Cuma cewe ja lari akang lantaran tiap kali ba dekat so sangot deng seho tu nafas. Cuma, kalu siang ini Pili’ ni dia jago ba kerja so karna dia pe jago ja ba kerja dia pe badan rupa tu dorang ja bilang atletis kalu orang Tondei ja bilang itu ba spir depe badan. Ba kopra depe kerja hari-hari kong ja nae klapa memang kurang sama deng caca’ ja ka atas mar ja pake sasayo.
Satu waktu dia so mabo kong pigi pasiar pa Hieche, ni Hieche ini keturunan Cina cuma so menetap di Tondei. Ni pili’ pigi pasiar “malam, ada Hieche?”
Badan nda talalu tinggi deng rambu so ja ba bota deng suara sadiki sangker manyau “tabea, ada perlu apa reeng? Meichin pangge Kamari ngana pe kodomo kata napa ada tamu”
Di dalam hati pa Pili’ “kiapa kata ni om ja pangge kodomo’ depe anak pe fasung bagini, cuanu re sia toya’ang teke’?”
Pili’ so nda bacirita banyak soalnya kalu dia mo bacirita banyak so mo semengor tu bobo seho pa om jadi dia Cuma badiam. Akhirnya ini Hieche kaluar deng gaya baju jins ba nda talalu longgar deng kous biasa depe rambu basa-basa kong semengor tu parfum memang dapa lia baru klar mandi.
“kiapa Pili’?” Hieche ba Tanya kong duduk di dekat kursi pa pili’ ja duduk akang.
“nda eh, Cuma kwa mo pangge pa angko kalu suka mob a jalang deng kita soalnya dorang Maxi mo ba kalelon di kantin. Jadi sapa tahu ngana suka mo ba lia”
“haa? Dorang Maxi mo ba kalelon dang? Hiii ta kira deng ngana ja satu klompok deng dorang?”
Pili’ jawab deng biasa-biasa “ada yah deng kita, makanya kita suka da pangge ngana lantaran mo lia kami mo manyanyi.”
Lima menit dorang da ba seri di rumah pa Hieche kong akhirnya dia suka iko deng Pili’ mo pigi ba lia pa dorang mo manyanyi di kantin mo gabung deng dorang Maxi deng tamang-tamang laeng. Di perjalan dorang baseri soalnya 10 menit tu perjalanan ona’ kong baru mo sampe di pa dorang Maxi.
“so pernah bagadang ngana na Hieche? Ehhh kita pe maksud so ada cowo ngana skarang? Ehh.. jangang salah sangka deng kita da ba Tanya bagini pa ngana ni.” Pili’ coba angka cirita di pa dorang pe perjalanan, padahal dia memang ada maksud da ba Tanya bagitu Cuma gengsi kendo’ong.
“kita pe cowo so nda mo dapa rekeng pe banyak kalu mo rekeng dari pertama kali kita bergaul. Cuma kalu skarang, asi ngana tahu kita deng Maxi baru putus” Hieche jawab deng dia pe kepolosan deng dia anggap itu pertanyaan biasa nda ada maksud apa-apa.
Di perjalanan itu banyak skali yang dorang pe cirita sampe nda sadar dorang so tabrenti di muka pa tanta Frida pe rumah kong bacirita di situ, soalnya di muka rumah itu tampa gaga’ ja ba cirita akang deri adapagar beton kong boleh ja duduk akang, apa lagi kalu sama deng cowo deng cewe kong malam bagitu memang nda dapa rasa depe enak kalu nda salah dorang ja bilang itu romantis. Sementara ba seri, rupa wo’ong Pili’ so ja ba stel mo Tanya pa Hieche kong bagini Kamari tu ineng itu
“eh Pili manjo torang so mo lanjut tu perjalanan sana ehh so ja dapa dengar dorang ja ba  kalelon”
Akhirnya dorang lanjut ba jalang. Akhirnya dorang sampe di kantin kong Maxi langsung pangge “ehh alo’ maso jo Kamari rupa kurang tu suara dua kuwa’ neh pas tare ngana so ada mamualim tare cita”
Pili’ so mo maso kong pangge pa Hieche iko maso Cuma rupa dia malu mo lia pa dorang mo manyanyi. Kong dapa dengar suara deri dalam kantin.
“maso jo kwa eh ineng, ko tu rupa kitiare mo minta api”
Hieche pe lia tu suara da ba sambung deri dalam itu Maxi tu da bilang rupa tare da ilang slak tu Hieche mo maso Cuma dia kendo’ong beking biasa. Akhirnya, dorang so sama-sama ja manyanyi lagu-lagu kalelon. Dapa dengar gaga’ skali ja dengar dorang pe lagu lantaran dorang ja pake suara satu, dua, deng tiga. Neh depe lagu kalu orang ja dengar langsung sampe deng dia pe bulu-bulu nyawa ja badiri apa lagi ja lia dorang kalu ja dalami depe lagu.
“ngana suka ona mo manyanyi?” pili’ pe bacirita da mangada pa Hieche.
“e’ kitia suka lagu o ina ni keke. Kela’ang nu na alo” Hieche balas bilang pa Pili.
“oh boleh, kitape lagu kesukaan itu. Manjo dang”
Akhirnya dorang dua manyanyi sama-sama di kantin, pili tuba kroncong deng tu mait taru didekat kroncong kong kalu mo manyanyi musti sedekat di mait dorang pe mulu supaya mo dapa dengar gaga tu suara, kong akhirnya dorang sementara ja manyanyi o ina ni keke dorang pe mata lengkali ja ta baku dapa kong ja baku menghindar kalu ja dapa inga Swedi ja bilang tu bagitu kata tu cinta sama deng mahnet ada depe Tarik menarik deng tolak menolak.
Dapa lia dorang pe manyanyi menghayati skali sampe deng kuntua/ukung tua da dengar dorang ja manyayi kong ba sumbang lima puluh ribu Cuma gara-gara dorang pe manyanyi itu. Padahal biasanya wo’ong rupa pakat ja ba kase sumbangan kalu so di jam-jam stenga spuluh soalnya tu orang-orang so ja mulai tidor. Akhirnya dorang manyanyi ulang tu lagu itu gara-gara ukung tua da minta kase manyanyi ulang. Kong, pe abis manyanyi dorang wo’ong so mo kase brenti tu kantin soalnya so lat mar ada jo ki’ing tu datang ba bawa sratus ribu. Tu da ba bawa itu tu om San kng ba minta lagu kata dorang mo manyanyi tu lagu kalelon ro’ong Tondei. Depe laste tu penyiar kantin ba bilang “adoh kasiang, minta maaf for tu keluarga-keluarga yang so merasa terganggu dengang penyiaran ini lantaran so lat. Cuma tu sumbangan ja bertubi-tubi ja datang ko turupa aer ja lememboy, Cuma memang kitiare so lagu terakhir ini soalnya so lat, ini lagu tu om San da pesan lagu roong Tondei kata, untuk om San deng keluarga slamat ba dengar jo”
Akhirnya lagu penutup dorang samua tuba manyanyi deng Hieche so bergabung manyanyi sama-sama deng dorang.
“roong ami roong
Makangarang Tondei
Roong e camia
Nune’ in talung
Mandeing keleitu palelon e cami
I maka roong
Mande kuntung wong koso’ mento lelon e cami
I maka roong Tondei.
Sapang kasa lean tantu kaereang
Winongos wong tu’tu asal me tutu’
Pros, ulang, pipising, kawok kalo watang menggigi yowan
Agama ya mapanga
Mento ke’ makanganga kerean karu waya”
Akhirnya pe klar dorang manyanyi, tu penyiar langsung berdoa kong dorang so ja ba siap mo pulang kong Maxi so ja ba ser mo antar pa Hieche Cuma Hieche langsung ela pa Pili supaya Maxi nyanda moba cirita deng dia. Lantaran dapa lia tu Maxi rupa masih ada perasaan pa Hieche Cuma so terlanjur Hieche pe perasaan pa Maxi so nyanda ada.
Di jalang ni Pili deng Hieche ja baku-baku puji dorang dua ja manyanyi kong akhirnya.
“kita so ada perasaan pa ngana, biar ngana mo anggap kita mabo Cuma kita sadar skarang angko itu kita sayang. Angko suka jo mo jadi deng kita?”
Ternyata Pili so nda dapa tahang depe perasaan pa Hieche sampe sementara ba jalang kong dia so Tanya. Biasanya to ja Tanya cewe di saat ja duduk santai ato apa ke’. Tu pertanyaan pili da kase pa Hieche nda ada respon da kaluar Cuma sampe di hieche tatawa nda tahu itu tatawa tolak ato apa ona’ yang pasti depe laste Pili nda dapa jawaban apa-apa deng bertepatan waktu itu dorang so dekat rumah kong tu om lagi so tunggu-tunggu di muka pintu gara-gara so sadiki lat jadi tu om pe muka rupa so dapalia muka marah.
“om so mo permisi malam” kalimat terakhir Pili da kase pa om kong dia langsung pulang mar mo pulang reeng di tampa minum. Pe krisis jo dia so rasa Hieche da tolak pa dia akhirnya captikus jadi saksi depe krisis kong ujung-ujung so nda da pulang rumah depe laste kurang da tidor di warong.
Depe besok Pili bangong deng saki kapala gara-gara tepar tadi malam. “nga suka mo ka grontalo na?” itu suara dapa dengar dari muka pintu kamar pa Pili,  dia langsung dapa tahu tu da bicara di muka pintu itu Atu. “brapa orang mo pigi?” Pili ba Tanya deng langsung buka tupintu kamar. Depe buka tu pintu langsung semegor tubobo seho “mateaku re ni tuama mialangum ko kireeng malam. Mar mo pigi jo ngana ato nda?” pa Pili pe pikiran waktu itu dia mo cari tenang deng mo ba menghindar pa Hiemi. “iyo kita mo iko”
“ba siap jo reeng yah tu barangbarang ngana mo bawa dari so jam 9 ini. jam 10 torang mo dapa jemput deng bos pe orang”
Akhirnya Pili pigi di gorontalo mo kerja di tambang, kong di jalang mo kaluar kampong dapa lia banyak skali orang ja kerja jemaat di greja. Dapa lia ada tu so di ujung bangunan yang dorang ja  beking, ada tu ja ba campur spesi di bawa deng laeng-laeng. mar, depe ane banyak tu orang-orang yang mangaku ba tuhan kine mar dorang ja bilang tu orangorang yang masih ja jaga dorang pe ajaran-ajaran orang tua kong jaga pigi-pigi ritual di batu pinabetengan orang-orang kine setang nda bertuhan deng sesat kine dari baba berdoa pa batu. Kong depe aneh sedangkan dorang kalu mo ikodeng dorang pe pikiran bagitu deng dorang semba-semba spesi, krikil, semen, teras deng laeng-laeng soalnya dorang ja pigi di greja yang jadi deri tu barang-barang itu dia. Cuma bukang  bagitu depe seri, dorang pigi di greja for mo pi semba dorang pe tuhan bagitu kiing deng orang ja ba ritual di watu pinabetengan dorang ja ba samba pa opo wananatas bukang tu batu itu. Akhirnya dorang so kaluar kampong deng Pili pe harapan deng dia kaluar dia boleh modapa ketenangan.
Hiece masi ta pikir deng apa tu Pili dabilang tadi malam soal tu dia pe perasaan. Sebenarnya  koreeng dialeh suka mar depe rencana mo  lia dulu Pili kalu memang serius ato nda Cuma depe dapa dengar kalu Pili so ka gorontalo dia pekiran nyanda reeng serius soalnya dia so pigi reona bacari di Taludaah.
So lama nda dengar Pili pekabar, Hiece so rindu soalnya so 2 bulan nda da dapa dengar diape kabar ona’ reeng so kaweng disana kong so menetap disana. Hiece pe rindu memang so nda mo dapa bayangkan sampe dia pigi ba cek pa Pili pe mama deng papa mar dorang kireeng nda tahu kalu mo pulang tempo apa mar dia da bilang pa dia pe mama kalu kata dia mo cari ketenangan. Dari situ Hiece  so ba rasa nda enak dia pe perasaan.
“tarek jo wey” Pili bataria pa Alvan yang ja bajaga di luar. Tulubang yang udorang ja gale memang so dolom kong kiing tu bulu yang ja  ba  tahang depe langit-langit so nda gaga. Lama skali dorang ada di dalam lubang tambang sampe mulai dari gelap sampe gelap ulang dorang nda dapa rasa kalu di dalam goa. Akhirnya datang di waktu trima gaji dorang berbage tu pedapatan, dorang pe kerja berbulan itu ternyata nda sia-sia kong dapa lia skali tu ekspresi dorang pe muka memang nda mo dapa bayang tu senang. “nga mo se apa tu doi ini?” Pili ba Tanya pa Alvan deng muka senang. “kita mo pake ni doi for keperluan kitape  keluarga, kitape anak karu pe baju-baju so nda gaga jalia”.
Alvan bale Tanya pa Pili “Kong ngana mo beking apa? Mar, tahu jo ngana paling kiing Cuma mo abis satu malam di warong kong pagi Kamari kurang kiing mo iko mata. So boleh kitiare ba pikir masa depan soalnya tu angko pe mama deng papa so suka mo lia ngana moba acara torang dua pe umur ngana lebe tua satu taun mar kita lebe da  kaweng kong kita  pe kodomo’ kecil so klas satu sd. So boleh kitiare di masa muda ngana, so talalu puas kitiare” deng senyum Pili jawab tu Alvan da Tanya “hehee… nda usah jo kwa ngana mo khawatir deng  kita pe keadaan bagini,  kita baginikan bukan karna kita suka tu bagini Cuma kita anggap Cuma itu yang beking kita tenang kalu dapa masalah. Hahahaaa.. Cuma nda usah ngana tako,  sebenarnya kita da datang kerja disini bukang Cuma kerja kong abis satu malam di botol. Kita so ja mulai ba forat for kita pe acara yang so nda lama tenang jo  kwa ngana, makanya kiapa kita blum suka mo pulang kampung lantaran so ja mulai ba forat. Xxiix …“
Pili coba   batahang lagi satu bulan di tambang ba  mencari for mo pake kaweng deng harapan tinggi sampe jata bayang padia so ja polo ade kecil dia trus ba gale di lubang.

                                                                   20 Maret 2015

Dapa rasa dia pe doi soboleh mo pake antar harta pa Hieche, akhirnya dia so ba rencana mo pulang kampung sampe satu hari sebelum dia pulang kong dapa saki malaria yang pa depe daerah situ so banyak da dapa. Akhirnya renacana mo pulang kampung ta batal.
So lama baba Hieche baba tunggu sampe dia lia tu Pili pe tamang-tamang yang bajalang sama-sama deng dia so lama di kampung Cuma dia bingo kiapa Pilli nda pulang-pulang. Dia so coba batanya pa Alvan Cuma dia bilang masih kata suka disana. Sudah so nda salah lagi Hieche langsung ba pikir memang reeng so nda ada rencana mo pulang sampe disitu dia so rasa bersalah skali “kiapa kwa kita nda da trima dia tu malam itu, pasti nda jadi bagini kita kalu kita da tanggapi le kit ape perasaan pa dia”
Tabawa deng pikiran manyasal Hieche sampe dapa saki kong bawa di rumah saki. Ternyata dokter priksa dia nda ada saki mar kiapa ona depe panas nda ja turung kong depe badan ja ba suar mar licing skali sama deng minya.  So satu minggu disana nda ada perubahan akhirnya Hieche ba paksa pa diape orang tua supaya antar jo pulang pa dia lantaran dia pikir kurang ja buang-buang doi di rumah saki kong nda ada hasil. Pe sampe dirumah dia pe saki so lebeh parah
“kita  kwa  so bilang pa ngana jangan dulu pulang  ngana so  ba paksa” depe mama bilang  kong deng ja  uru-uru depe testa. Depe puncak tu tenga malam dia anfal sampe so ja mata tinggi kong dorang lia ada ular wai’maso di kamar itu depe papa dusu mo potong tu ular Cuma langsung ba ilang. Akhirnya dorang pigi pangge tu pendeta deng pelsus-pelsus kong kase berdoa Cuma depe   orang tua so pasrah lantaran so rasa saying ja lia pa Hieche so siksa sampe depe mama bilang “srahkan jo e pendeta”. Akhirnya dorang berdoa.
Depe besok ada Pili so di kampung deng harapan tinggi skali biar dapalia lagi masih pucat gara-gara saki. Depe tahu kalu Hieche da saki dia langsung pigi pa Hieche pe ruma kong baku dapa deng dia. Hieche dapa liasenang skali waktu dia baku dapa deng Pili sampe-sampe dia suka pili tu jaga pa dia. Nda tahu da ta slak bagimana kong tu ular itam itu kiing dating lagi depe laste kong Pili langsung bunu. Waktu itu tu Hieche pe mama deng papa so ja ba pikir Hieche pe saki so saki laeng sampe dorang spakat mo pangge jo pa om Yan soalnya tu om itu ada kemampuan ja kase bae tu panyaki-panyaki bagitu. Pas baru mo maso didalam kintal tu om Yan dia langsung dapa rasa ada tu nda beres soalnya sama deng da tumo baba tahang pa dia supaya nda mo trus maso di dalam rumah. Cuma akhirnya om Yan ja dapa kuasai jo sampe dia boleh trus.
“tabea waya, misam re’e se semakit?” om Yan langsung Tanya kalu mana tu dasaki.
“ada di kamar e om” tanta lansung da sambung.
“sebenarnya kita boleh mo dapa kase bae pa Hieche yang penting ngoni percaya pakita kong ja bedoa kasana soalnya bukang kita tu ja kase bae. Tantu katu tu Opo kasuruan Wangko ya. Kita so lia ada reeng tu nda senang pa ngoni sampe dia da bermain akang bagini Cuma dia reeng memang mo ser mo beking siksa pa angko pe anak”
Akhirnya pe klar om Yan da bacirita apa samua tu dorang mo beking dia langsung pigi pa Hieche kong pegang tu tangang. “adoh ada reeng tu laki-laki nda suka mo lia angko mo senang e ineng. Kong ada binatang apa yang ja datang Kamari?”
Kong Pili langsung jawab “ada ular wai da datang disini kong kita da bunung lantaran kita kwa tahu itu setang ja suru-suru”
“ado alo kiapa ngana da bunung dia karu’ nda salah di Itu justru da datang pa ngoni mo kase tahu kalu di sini ada kuasa kegelapan, soada reges lewo’. Jadi eso-eso jangang ja bunung soalnya dorang ja bawa pesan bae ato nda bae for torang”
Sementara di tampa laeng hieche pe mama deng papa so ja kase-kase ambor garam di kintal deng baba berdoa. Di dalam kamar om Yan kase kaluar tu depe perlengkapan mo pake ba uba so ada tawaan, goraka, deng kemenyan deng laeng-laeng. Kong dia so ja mulai berdoa pake cara orang minahasa dulu sampe pe klar itu tu panyaki yang tu Hieche ja rasa sama deng da ilang bagitu kong di itu jam jo dia langsung minta makang. Kong om Yan bilang bagini, “pili co ngana angka tu bolsak dia da tidor akang ini.” Pili pe angka kong ta kage dorang da lia soaalnya ada abu di situ kong pili Tanya kalu apa itu kong om Yan bilang kalu itu abu kubur yang dorang da pake ba jahat pa Hieche. “kita mo bilang pa ngoni tu orang yang da bajahat pa Hieche mo datang sbantar Cuma ngoni jangan pukul pa dia apalagi mo kase mati. Kalu dia so datang Kamari cukup jo ngoni kase maaf dia soalnya dia mo datang bae-bae” itu tu om Yan pe pesan kong dia bilang kalu so mo pigi pulang dari so ada kata kiing ja ba tunggu di rumah.
Sekitaran jam 9 malam kong ad aba toki di pintu muka “malam…. Malam…” Hieche pe papa buka tu pintu kong om  lia tu gaya sama deng buser-buser so pake jeket kuli celana jins pake topi deng nda talalu tinggi. “malam bae, maso.”
“ada perlu apa reeng?”
“kita kwa mo datang minta maaf soalnya so b anyak salah kita di ini keluarga sampe-sampe kasiang so dapa musiba … “ akhirnya penjelasan panjang lebar ni orang so kase depe laste Hieche pe papa bilang “sebelum angko datang Kamari torang so kase maaf neh skaran  angko ba minta maaf pa tete manis soalnya angko so beking saki hati pa dia”
“iyo reeng yah makase banyak eh om. Kita so mo permisi, malam”
Akhirnya Hieche ta bebas dari tu orang jahat yang ja baba ganggu pa dia kong di itu jam jo Pili langsung bilang kalu besok dia modatang bawa depe orang tua kong so mo antar harta pa Hieche.

Selesai.


26 April 2015

Tidak ada komentar: